Het bestuur van de kerkelijke gemeente ligt bij de kerkenraad, die wordt gevormd door predikant, ouderlingen en diakenen. Deze ambtsdragers zijn daartoe gekozen door en uit de plaatselijke gemeente. De kerkenraad telt 2 ouderlingen en 2 diakenen.
Met betrekking tot het verstrekken van vergoedingen aan kerkenraadsleden geldt als uitgangspunt dat uitsluitend een vergoeding wordt verstrekt voor gemaakte onkosten. Aan predikanten wordt voor hun niet-bestuurlijke werkzaamheden binnen de gemeente waarvan zij predikant zijn een passend traktement en eventueel vrije bewoning van de pastorie verstrekt.
ANBI voor gemeente Oude Tonge in 2022 vormt tezamen met de overige Gereformeerde Gemeenten een kerkformatie die overeenkomstig haar belijden een openbaring is van de ene heilige, algemene Christelijke Kerk. De grondslag voor deze belijdenis is de Apostolische geloofsbelijdenis, de geloofsbelijdenis van Nicéa en de geloofsbelijdenis van Athanásius, alsook de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels.
In de belijdenisgeschriften geeft de kerk uitdrukking aan wat zij gelooft op grond van de Bijbel als het onfeilbare en geïnspireerde Woord van God. Dit Woord Gods is volgens het besluit van de Nationale Synode, gehouden te Dordrecht in de jaren 1618 en 1619, getrouwelijk uit de oorspronkelijke talen in de Nederlandse taal overgezet. Aan deze Statenvertaling, met de daaraan ten grondslag liggende vertaaluitgangspunten, wenst zij onvoorwaardelijk vast te houden.
O, God wij gedenken Uwer weldadigheid, in het midden Uws tempels. (Psalm 48 : 10)
Het jaar 2023 is al enkele weken oud als we ons zetten om het jaarverslag te schrijven. Een jaarverslag een overzicht van gebeurtenissen in het jaar onzes Heeren 2022. Maar waar moeten we beginnen waar zullen we eindigen. Het einde is zoek. We hebben de vrijmoedigheid genomen om de redactiesecretaris van ons kerkelijk weekblad te citeren: Dit jaar kunnen we volschrijven met een ellenlange lijst van thema’s waarover maatschappelijk en kerkelijk grote bezorgdheid bestaat. Terugziend; wat is er ontzaglijk veel gebeurd. Wereldwijd maar ook in eigen land voltrekt zich een morele en geestelijke crisis. De onverdraagzaamheid is huizenhoog, de spanningen tussen bevolkingsgroepen neemt hand over hand toe. De aarde is vervuld met twist en wrevel. En dat gaat de kerken helaas ook niet voorbij.
Waar gaan we het over hebben? Over de zorgen en noden? Die zijn er volop. Noem de slepende oorlog in Oekraïne met al zo ontzetten veel slachtoffers. Er is sprake van toenemende internationale spanningen. Het gaat knellen in de wereld.
Recent de verschrikkelijke aardbeving in Turkije en Syrië. Met meer de 50.000 dodelijke slachtoffers. Het was al angstig sinds Genesis 3, maar het wordt steeds erger. Er zijn zorgen over het klimaat, over de energieprijzen, er is een stikstofcrisis met alle gevolgen van dien voor de agrarische sector, er zijn zorgen in de visserij. Er zijn geen woningen genoeg, op veel plaatsen personeelstekort. Veel gezinnen kennen financiële zorgen. De koning werd uitgejouwd, zijn dochter kan niet fatsoenlijk buiten komen, in ‘s lands vergaderzalen lijkt het laatste restje fatsoen verdwenen te zijn.
Moeten we verder gaan? Ik heb er geen zin. De oordelen liggen voor de deur, bij iedereen op de drempel.
Maar, gemeente, zullen we de Klaagmuur niet te hoog optrekken. Want God regeert, het loopt Hem niet uit de hand. Zullen we dat niet vergeten? Geven deze zorgen u binnenkamerwerk?
We kunnen toch wel meer zeggen over het afgelopen jaar.
Er waren ook vele zegeningen die we uit Gods hand hebben mogen ontvangen. Kunt u ze tellen? Eén voor één?
Dan roepen we in gedachten de woorden die dominee (…) ons voorhield in de herdenkingsdienst van het 75-jarig bestaan van onze gemeente, we hebben ze boven dit jaarverslag geschreven. O, God, wij gedenken Uwer weldadigheid, in het midden Uws tempels. Alles wat we meer ontvangen hebben dan de dood, zijn onverdiende zegeningen van de Heere. Is Hij het dan niet waard om erkend te worden? Zijn de weldaden die we gekregen hebben van de Heere het dan niet waard om in de herinnering geroepen te worden, en om overdacht te worden in midden van Gods tempel bij het altaar.
De Heere heeft gezorgd voor het tijdelijke leven. Het heeft ons aan niets ontbroken. Maar wat heeft de Heere ook voor onze onsterfelijke ziel willen zorgen. Zondag aan zondag mocht het woord van vrije genade aan onze harten gelegd worden. Dit geeft verantwoordelijkheden. Zullen we er aan denken. Of zijn we, zoals het onlangs in een leesdienst werd uitgedrukt; Zijn we het verbond vergeten? De Heere is Oude Tonge niet vergeten, daarvan ben ik overtuigd, meerdere keren mochten we Zijn bemoeienissen met ons opmerken. Alleen al het feit dat er zoveel predikanten de weg naar ons weten te vinden, maar ook op andere momenten hebben we echt wel mogen ervaren dat de Heere in ons midden wilde werken, en aan ons Zijn zegen schonk.
Zondag aan zondag, maar ook tijdens de weekdiensten mocht de bazuin van het woord klinken. Wet en evangelie mochten gepredikt worden.
In het achterliggende jaar was het 65 keer leesdienst. 65 keer mocht er een predikant of student voorgaan, waarvan 42 keer op zondag en 23 keer tijdens een weekdienst. Als we dit zo noemen dan moeten we toch wel opmerken dat de Heere zorgt voor dit kleine stekje. Zo vaak als dat er een predikant bij ons mag voorgaan. Dan wordt dienaangaande onze gemeente niet vergeten. Dat mag ons wel verwonderen.
De volgende kerkdiensten hadden een bijzonder karakter.
Op 1 februari heeft dominee (…) in de preek stil gestaan bij de watersnoodramp van 1953. Op de jaarlijks biddag die gehouden is op 2 maart heeft dominee (…) twee keer het Woord bediend. Zondagmiddag 3 april heeft onze consulent dominee (…) het sacrament van de Heilige Doop bedient (…). Zondagmiddag 1 mei heeft dominee (…) ambtdragers bevestigd. (…) Zondag 29 mei heeft (…) in het midden van de gemeente, nadat hij eerst gehoord is door de kerkenraad op 9 mei, in deze dienst ging eveneens dominee (…) voor. Zondag 19 juni heeft dominee (…) een voorbereidingspreek gehouden op het Heilig Avondmaal. Dit is op de daarop volgende zondag in het midden van de gemeente bediend.
Zaterdag 17 september heeft dominee (…) met ons het 75-jarig bestaan van onze gemeente herdacht. Tijdens deze kerkdienst heeft hij met ons stilgestaan bij de woorden die we zojuist noemden uit Psalm 48 vers 10, waar we lezen: O God! Wij gedenken Uwer weldadigheid, in het midden Uws tempels.
Na de dienst hebben we als gemeente en belangstellenden maar ook met enkele oud leden een samenzijn gehad in het verenigingsgebouw Diakonia. Waarna we gezamenlijk genoten hebben van een warm en koud buffet. We kunnen terug zien op een mooie dag met elkaar. De ontmoeting het onderling contact maar ook het warm en koud buffet zijn voor herhaling vatbaar.
De jaarlijkse dankdag was op 9 november. Ook mag wel onder de bijzondere diensten vermeld worden de kerkdienst van zondagavond 4 december. Dominee (…) mocht toen onder ons het Woord Gods verkondingen. Hij werd vertaald door de heer(…). Dominee (…) mag de zusterkerk de Nigeria Reformed Church in het izi gebied dienen, deze is ontstaan als vrucht op het zendingwerk.
Als kerkenraad hebben we het achterliggende jaar 7 keer vergaderd. De classisvergadering is 2 keer gehouden.
Als kerkenraad hebben we ook de afscheidsdienst van (…) bijgewoond.
De catechisatielessen worden gevolgd bij ouderling (…).
Het Bijbelsonderwijs aan de jongste kinderen van de gemeente werd dit jaar ook weer gegeven.
Tweede Kerstdag mochten we weer als vanouds met de kinderen van het Bijbelsonderwijs samenkomen in de kerk om op een eenvoudige wijze bij het kerstfeest stil te staan. We waren verblijd dat er vanuit de gemeente veel belangstelling was.
Vanuit de gemeente kwam de vraag tot de kerkenraad of het mogelijk was om na de avond/middagdienst nog wat met elkaar te zingen. We juichen dit van harte toe. Besloten is om dit elke tweede zondag van de maand te doen. Het is verblijdend dat hier ook veel belangstelling voor is.
Rouw, ziekten en zorgen waren er in het achterliggende jaar, maar ook blijde gebeurtenissen mochten er zijn.
Rouw was er in het achterliggende jaar ook in het midden van onze gemeente. Psalm 90 zegt het als het gaat over ons leven: “en het uitnemendste van die is moeite en verdriet; want het wordt snellijk afgesneden, en wij vliegen daarheen." In het jaarverslag van vorig jaar hebben we er uitvoerig aandacht aan geschonken, hoe de maand januari zijn sporen heeft getrokken in het midden van de gemeente. We zullen het nu kort noemen.
Diverse families werden in rouw gedompeld en moesten de gang naar het graf maken om hun overledenen te begraven.
Dit alles predikt ons de vergankelijkheid van het leven. En roept ons toe: Memento Mori Gedenkt te steven. Zijn we bereid om te sterven? Het leven is zo ernst vol. We zijn geen ogenblik verzekerd van onze tijd.
Enkele leden moesten worden opgenomen in het ziekenhuis en mochten na een behandeling of operatie weer huiswaarts keren.
De Heere geve maar dat deze kruis- en drukwegen geheiligd mogen worden aan het hart. Maar ook dat na ontvangen genezing of na een gezegende operatie in Hem geëindigd mag worden. Dat dan ook geld: O, God wij gedenken Uwer weldadigheid, in het midden Uws tempels. Dat hoeft dan niet in de tempel maar dat kan ook in stilte in de binnenkamer.
Anderen in de gemeente ervaren dagelijks aan het lichaam dat dit niet functioneert zoals dat ze dat wel zouden willen. Ook hen wensen we toe dat dit maar mag verbinden aan Gods troon. "Heere, voor U is al mijn begeerte, en mijn zuchten is voor U niet verborgen." (Psalm 38 : 10) Dan kan gedeelde smart, halve smart zijn.
De dichter zingt (Psalm 118): "De HEERE heeft mij wel hard gekastijd, maar Hij heeft mij ter dood niet overgegeven." Maar wat zou dan groot zijn dat dan die poorten der gerechtigheid mogen open gaan en we de HEERE mogen loven in Zijn tempel, omdat Hij ons tot Heil is geweest. Dan komt God aan Zijn eer en is het ons tot zaligheid geschonken. Zoals die onbekende dichter vervolgt in Psalm 118.
Blijdschap was er ook in de gemeente; nieuw leven mocht geboren worden bij een tweetal gezinnen.
Een tweetal echtparen mochten een huwelijksjubileum vieren.
Mag het zijn in het hart wat we boven dit jaarverslag schreven? O, God wij gedenken Uwer weldadigheid, in het midden Uws tempels.
In het ledenbestand kwamen ook enkele wijzigingen. Met de andere wijzingen eerder in het verslag genoemd bracht dit ons ledenaantal op 31 december 2022 op 41 leden en 14 doopleden.
Zo komen we aan het einde van dit jaarverslag; ik heb geprobeerd zo compleet mogelijk te zijn. Wellicht ben ik wat vergeten, ik hoop dat u me dat niet kwalijk neemt. Tot slot citeer ik de redactiesecretaris van ons weekblad: Het jaar heeft een eind genomen. Er was veel om op terug te zien. Er waren rouw en droefheid en zorgen bij velen. Maar de Heere heeft trouw gezorgd, ondanks alles van ons. Wij hebben het er slecht afgebracht, maar Hij was barmhartig en lankmoedig en groot van goedertierenheid. Het jaar heeft nu zijn loop volbracht. De gedaante van de wereld is veranderd. Weinig bleef zoals het was. De afval is groter dan ooit. De fundamenten wankelen. Maar Hij Die trouwe houdt en eeuwig leeft, zal niet laten varen wat Zijn hand begon. Hem nu, de Koning der eeuwen, de alleen wijze God, zij eer en heerlijkheid in alle eeuwigheid.
Psalm 48 vers 4
Wij, o verheven Majesteit,
Gedenken Uw weldadigheid,
In ’t midden van Uw heil’ge woning.
Gelijk Uw naam is, grote Koning,
Bij ons terecht geprezen,
Zo is Uw roem gerezen,
En bij de volken zeer vermaard,
Tot aan het uiterst’ eind der aard’.
Uw rechterhand, die ’t kwaad niet duldt,
Is met gerechtigheid vervuld.
Toon meer kerktijden
